Verwerkingsopdracht boek 2, opdracht 1 literatuur

Verwerkingsopdracht boek 2:

Opdracht 2 Literatuur

Naar mijn mening kun je zowel psychologisch als maatschappelijk/ethisch personages in een verhaal benaderen. Dit hangt compleet af van wat hun rol is in het verhaal en wat voor verhaal het is. Maar toch is het belangrijker om een personage psychologisch te benaderen. Dit maakt een verhaal veel aantrekkelijker om te lezen en op deze manier krijg je een beter beeld van een personage. Door een personage psychologisch te benaderen is het makkelijker je in een personage in te leven, namelijk door naar zijn/haar gedachten te kijken kun je overeenkomsten vinden tussen jezelf en de personage in het verhaal. In ‘De aanslag’ van Harry Mulisch is duidelijk te zien dat de hoofdpersoon Anton Steenwijk psychologisch wordt benadert. Hij had namelijk de mening dat de communisten geen goede doeleinden hadden, maar dat hij tegelijkertijd ook geen aanslag wilde plegen. Door de angstgevoelens van de hoofdpersoon kun je jezelf plaatsen in het verhaal en zelf beoordelen wat je zou doen in die situatie. Je weet namelijk niet wat je doet wanneer angst je hart aangrijpt. Al zou je dit verhaal maatschappelijk benaderen zou er alleen maar oppervlakkige informatie over de strijd tegen het communisme worden weergeven in het verhaal en zou het niet plezierig zijn om te lezen. Zoals ik al zei is het dus belangrijk om een verhaal niet oppervlakkig te vertellen, maar het is juist spannend en interessant in te gaan op de gevoelens van personages en dergelijke.

Verwerkingsopdracht boekje 1, opdracht 3 'Escher'

Verwerkingsopdracht boek 1:

Opdracht 3:

Voor deze verwerkingsopdracht heb ik het volgende werk van Escher gekozen:

Ik heb dit werk gekozen omdat dit naar mijn mening een goed beeld geeft van de verhaallijn. Namelijk eenvoudige vormen weergeven in een ingewikkeld schilderij.
Het verhaal gaat namelijk over een moord die een eenvoudige reden zou hebben maar in plaats daarvan schuilt er nog een heel ingewikkeld verhaal achter. Hier kwam de
ik-persoon achter tijdens het telefoontje van Freek, die niks geloofde van de uitspraken van de dokter, die zei dat het slachtoffer is overleden aan een zonnesteek. Er wordt over Escher op internet gesproken als een kunstenaar die onmogelijke constructies verbeeldde en ze op onmogelijke plekken plaatste. De zonnesteek kon onmogelijk de doodsoorzaak zijn, want in de periode dat het slachtoffer was overleden was het amper goed weer geweest. Ik denk dat deze onmogelijke gebeurtenis direct een link heeft naar het werk van Escher. Vooral de zinnen ‘Het leek of dat buizenstelsel door Escher was ontworpen. Ze slingerden zich om elkaar een, verloren zich in elkaar, doken achter kranen onverwacht weer op.’ Hebben mij dit werk van Escher doen kiezen. Van de buitenkant lijkt het werk heel eenvoudig, net zoals bij het verhaal. Maar al ga je je steeds meer verdiepen in het verhaal zie je dat er steeds nieuwe gebeurtenissen en dergelijke opduiken die het verhaal steeds ingewikkelder maken. Zo was het verhaal van de moord op het slachtoffer eerst eenvoudig maar werd het steeds ingewikkelder na het cruciale telefoontje.