Opdracht: https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=sites&srcid=bmVkY2FtcC5ubHxsZWVybGluZ2VufGd4OjJhZjgzZDU0NzcxYTYzZTQ
Het huis van de moskee
Door Kader Abdolah
Plaats van uitgave: Breda
2011 is het jaar van uitgave
Druk: 28e druk (eerste druk is in 2005 uitgekomen)
413 pagina’s
Psychologische roman
Het huis van de moskee is een Nederlandse
roman uit 2005, geschreven door Kader Abdolah. Tijdens de opening van de boekenweek in 2007
werd het boek tot het op een na beste Nederlandstalige boek aller tijden uitgeroepen,
na ‘De ontdekking van de hemel’, van Harry Mulisch. Het boek, waaraan vijf jaar
gewerkt is door Kader Abdolah, vertelt over een cruciale periode in de Iraanse
geschiedenis, waarin Shah Mohammed Reza Pahlavi wordt verdreven en Ayatollah
Khomeini de macht grijpt. Volgens de schrijver maakt het boek veel duidelijk
over het radicalisme in de islam die zich op dit moment in meerdere landen
manifesteert.
Samenvatting:
In de Iraanse provincieplaats Senedjan staat
het zogenaamde ‘huis van de moskee’, wat een eeuwenoud huis is dat aan de
moskee vast zit. De hoofdpersoon Aga Djan en zijn familie bewonen het huis. Aga
Djen is het hoofd van de moskee en van een bazaar en dit maakt hem bijna de
belangrijkste man van de provincie Senedjan. Het boek staat voor traditie, oude
cultuur en de milde islam. Helaas veranderen de tijden ook de oude tradities
komen onder druk te staan. Aangespoord door de pro-Amerikaanse Shah dringen
moderne gewoontes Senedjan en zelfs het huis van de moskee binnen. De jonge
Shahbal, die ooit zijn oom Aga Djan op moet volgen, staat zelf wel open voor
vernieuwing. Een tijdje later komt Iran in de greep van de politieke,
militante, conservatieve en zelfs een beetje radicale islam, die de moderne
gewoontes weer weg wilt hebben. In het huis van de moskee zijn er conflicten en
veel tegenstellingen onderling, en Aga Djan raakt de controle kwijt. Familieleden
komen uiteindelijk tegenover elkaar te staan, en er vallen slachtoffers aan
beide kanten. Shahbal is actief binnen het verzet tegen het radicale en
conservatieve regime, en na een aantal eliminaties van een paar
fundamentalistische tegenstanders, is hij geneigd naar het buitenland te
vluchten.
Verwachtingen
Ik ben op het idee gekomen dit boek te lezen
door mijn broer, die dit boek ten zeerste aanraadde, dus ik dacht ik geef het
boek een kans. Eerlijk gezegd hou ik niet van al te lange boeken, maar ik heb
verder geen problemen gehad met de lengte van het boek.
Mijn verwachtingen bij het boek waren vooral interesse naar de islamitische cultuur, en de tegenstellingen tussen het conservatieve en radicale regime tegenover de progressieve bevolking.
Mijn verwachtingen bij het boek waren vooral interesse naar de islamitische cultuur, en de tegenstellingen tussen het conservatieve en radicale regime tegenover de progressieve bevolking.
Motieven:
Het hoofdmotief van het boek is overduidelijk
de islam en hun geloof, en de conflicten tussen het conservatieve regime en de
progressievere mensen. Er wordt in het hele boek over veranderingen gesproken,
die zich afspelen in heel Iran. Eerst was er een nieuwe Sjah die progressievere
gebruiken invoerde, maar toen Khomeini weer aan de macht kwam werden de
gebruiken en de toestand in Iran conservatiever en zelfs radicaler. Grotendeels
gaat het dus ook over de veranderingen in de gebruiken naar aanleiding van het
geloof.
De motieven hierbij zijn dus geloof, islam,
conflict en tegenstelling, liefde en familie en ten slotte verraad.
Beoordeling:
Ik heb het gevoel dat er sprake is van een
alwetende verteller, je kan wel voelen dat de verteller aanwezig is, maar je
kan hem niet daadwerkelijk aanwijzen, dit komt mede doordat de verteller de
lezers niet rechtstreeks toespreekt. De alwetende verteller vertelt in de
hij-vorm, hierdoor ontstaat er een zekere afstand tussen de alwetende verteller
en de lezer. Dat is in het volgende citaat te lezen:
Hij (Shahbal) deed de deur van de bibliotheek op slot, zette twee stoelen voor het televisietoestel en zei: “U kunt hier zitten als u wilt.”
Toen de imam en Aga Djan plaatsnamen, zette hij de televisie aan en deed het licht uit.
Hij zette het geluid iets zachter en gaf een korte inleiding:
“Wat we zo meteen gaan zien, gebeurt op dit moment in de ruimte. De Apollo II nadert straks de maan en zal dan gaan landen. Een bijzonder moment. Kijk, daar is hij. O, mijn God!”De imam en Aga Djan bogen zich voorover en keken naar de Apollo op het moment dat hij probeerde te landen. Er viel een diepe stilte. (blz. 24)
Hij (Shahbal) deed de deur van de bibliotheek op slot, zette twee stoelen voor het televisietoestel en zei: “U kunt hier zitten als u wilt.”
Toen de imam en Aga Djan plaatsnamen, zette hij de televisie aan en deed het licht uit.
Hij zette het geluid iets zachter en gaf een korte inleiding:
“Wat we zo meteen gaan zien, gebeurt op dit moment in de ruimte. De Apollo II nadert straks de maan en zal dan gaan landen. Een bijzonder moment. Kijk, daar is hij. O, mijn God!”De imam en Aga Djan bogen zich voorover en keken naar de Apollo op het moment dat hij probeerde te landen. Er viel een diepe stilte. (blz. 24)
Ik vond dit een prettige manier van lezen. Wat
me ook opviel is dat de namen van de hoofdstukken een korte naam hebben, soms
een dier, soms een plaatsnaam en soms een voorwerp. Dit vond ik wel grappig om
op te merken. De zinnen in het boek zijn ook niet heel lang, wat het boek dus
niet langdradig maakt om te lezen, wat ik ook erg fijn vond.
Personages:
Aga Djan is een rijke tapijtenhandelaar,
eigenaar van het huis van de moskee. Hij fungeert in zijn gezin als vaderfiguur
en iemand met een probleem gaat vanzelfsprekend naar hem toe. Hij is getrouwd
met zijn vrouw Fagri Sadat.
Aga Djan heeft drie kinderen met zijn vrouw,
namelijk Nasrin (de oudste dochter), en Ensi (de jongste dochter), wie beiden
met een lerarenopleiding zijn begonnen, maar die allebei hun opleiding niet af
konden maken vanwege de revolutie. Allebei de dochters trouwden uiteindelijk en
de jongste dochter kreeg een zoon die ze vernoemde naar Djawad, wie de zoon van
Fagri Sadat en Aga Djan is, die is vermoord.
Ook zijn er de grootmoeders Galbanoe en
Golebeh, die allebei al lang in het huis van de moskee woonden. De vader van
Aga Djan had de grootmoeders ooit een keer ingehuurd als huismeid en ze zijn
sindsdien bedienden in het huis. Een van hen heeft Aga Djan grootgebracht en de
ander de imam Alsaberi. Hun functie in het huis is de gewoonten van het huis
bewaken, waar ze niet altijd goed in slaagden.
Verder heb je ook nog Shahbal. Shahbal is de
neef van Aga Djan en moet Aga Djan ooit opvolgen in de bazaar als
tapijtenhandelaar. Shahbal is een vertrouweling van Aga Djan, hun relatie is
goed.
Dit zijn de personen die ik noemenswaardig
vond, er zijn ook een hoop bijpersonen die allemaal wel wat met de hoofdpersoon
gemeen hebben of iets met hem te maken hebben. De bijpersonen leer je allemaal
oppervlakkig kennen, wat dus geen verwarring kan opwekken terwijl je het boek
aan het lezen bent.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich af in Iran, vooral in
de provincie Senedjan en natuurlijk vooral in het huis van de moskee. Er zijn
wel momenten dat de plek waar het verhaal plaatsvindt verandert, zoals naar
Afghanistan, waar Shahbal GalGal gaat vermoorden. Het is duidelijk dat de
schrijver het verhaal wilt centreren in Senedjan, wat ook prettig om te lezen
was
Eindoordeel:
Ik vind het een prettig boek om te lezen en ik
vind het natuurlijk ook een echte aanrader. Ondanks dat het verhaal eigenlijk
best uitgebreid is en er veel personages in voorkomen, is het niet moeilijk om
te lezen. Ook heeft het boek mijn kijk op de islamitische wereld verandert en
is mijn kennis over de geschiedenis van Iran toegenomen. Mijn eindoordeel
congrueert op bepaalde punten met mijn verwachting, er is in het boek namelijk
sprake van een conflict tussen conservatief en progressief. Het boek heeft dus
mijn verwachting waargemaakt en ik heb leuke avonden beleefd aan dit boek.
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Bronnen:
Het huis van de moskee, door Kader Abdolah