Welke literaire boeken spraken je bijzonder aan en waarom? Geef voorbeelden en argumenten.
Naar mijn mening is het boek 'Hersenschimmen' van J.Bernlef (Hendrik Jan Marsman) het meest indrukwekkende boek op mijn lijst. Het is misschien niet het boek met het langste verhaal, maar het hoofdthema dementie wordt naar mijn mening op degelijke wijze verwerkt in het boek. Vanwege het feit dat ook mijn reeds overleden oma leed aan vasculaire dementie, vond ik het boek ook een beetje extra speciaal om te lezen. Een mooi voorbeeld van deze dementie in het boek is het feit dat het boek in de ik-persoon is geschreven en aan de schrijfstijl is te merken dat de hoofdpersoon in het boek steeds verder aan het dementeren is. Ik herhaal hierbij ook het citaat dat ik in mijn verslag gebruikt heb, omdat ik vind dat dit citaat goed weergeeft wat er om zou kunnen gaan in het hoofd van een dementerend persoon:
‘Weer een andere kamer. Hoeveel kamers zijn er wel niet om mij heen? Ik word gekanteld. Ze binden me vast. Ongetwijfeld uit voorzorg. Alles is hier in beweging. Het lijkt wel een schip.’
De verwarring van de hoofdpersoon komt overduidelijk naar voren in dit kleine stukje tekst. Vanwege het feit dat de schrijver het zo goed voor elkaar heeft gekregen het hoofdthema dementie naar voren te laten komen in zijn boek, heb ik dit boek gekozen als een van mijn favorieten.
Ook het boek 'Het huis van de moskee' van Kader Abdolah heeft een plaatsje bij mijn favorieten gekregen. Het boek geeft in eerste instantie de cultuur, de oude tradities en de milde vorm van de islam weer. Maar verderop in het boek wordt duidelijk wat er kan gebeuren wanneer fundamentalistische moslims op radicale wijze de een beetje verwesterde Iraanse gewoonten weer terug willen veranderen naar de oude en oorspronkelijke normen en waarden. Ik vond dit boek vooral een verbreding van mijn horizon, ik heb veel geleerd over de islamitische wereld en ik vind dit boek dus ook echt een aanrader voor mensen die geïnteresseerd zijn in andere culturen.
Welke literatuurlessen zijn belangrijk voor je geweest? Om welke redenen?
Naar mijn mening hebben we eigenlijk niet heel veel gehad aan de lessen. We zijn niet heel erg interactief aan de gang gegaan met de stof en het meeste wat gedaan hebben was punten overschrijven uit een PowerPoint, waarvan we de inhoud grotendeels in de syllabi konden vinden. Wel was het fijn dat er een PowerPoint gemaakt was waarin puntsgewijs stond wat we moesten weten, maar naar mijn mening waren de lessen zelf niet heel erg verheffend.
Welke ervaring(en) met literatuur hebben absoluut weerstand opgeroepen? Hoe verklaar je die weerstand? Wanneer je bijvoorbeeld iets saai vond, kwam dat volgens jou door een gebrek aan kwaliteit van de schrijver of door jouw manier van lezen?
Ik heb vooral met Max Havelaar heel erg veel moeite gehad. Dit lag denk ik vooral aan mijn manier van lezen. Ik ben niet echt iemand die snel een boek zou pakken om daarmee zijn tijd in te vullen. Daardoor kwam het voor met bepaalde boeken dat ik het al snel saai vond en snel mijn concentratie verloor vanwege het feit dat ik in mijn interpretatie vond dat er weinig actie zat in een boek. Het zou kunnen zijn dat dit gevoel anders wordt wanneer ik vaker een boek zou pakken om te lezen, maar met de betreffende boeken heb ik soms moeite gehad om er doorheen te komen en was het af en toe een beetje doorbijten. Dit ligt zeker niet aan de kwaliteit van de schrijver, maar het zou kunnen liggen aan het feit dat een schrijver schrijft vanuit zijn eigen perspectief, wat misschien zo ver van mijn eigen meningen en interpretaties af ligt, dat dit ervoor zorgt dat ik moeite krijg met het lezen van het boek. Ik zou het begrijpen dat sommige lezers dit juist als een uitdaging zien en plezier beleven aan het lezen van een geschreven verhaal van iemand met een heel anders levensbeeld vanwege de algemene normen en waarden en aannemingen van de tijd waarin het geschreven is, maar persoonlijk heb ik hier geen behoefte aan.
Ben je in de loop van de tijd dat je met literatuur bezig was er anders naar gaan kijken? Probeer die ontwikkeling bij jezelf vast te stellen. Geef voorbeelden van wat je nu beter kunt. Kijk voordat je je antwoord formuleert nog eens terug naar je leesautobiografie.
Ik denk dat er in de afgelopen jaren dat ik meer boeken gelezen heb een ontwikkeling te zien is in de manier waarop ik boeken lees. Ik heb het idee dat ik in eerste instantie niet veel keek naar de achterliggende gedachten en eventuele thema's en normen niet overdacht. Maar in het heden vind ik het een leuke uitdaging om uit een boek de achterliggende gedachte te halen en ben ik ook in staat geworden de thema's en motieven uit een boek vast te stellen en dit te overdenken. Verder heb ik het idee dat ik ook meer op zoek ga naar een vorm van identificatie met personages uit het verhaal. Dan zou het kunnen zijn dat ik een boek lees waarin een passage voorkomt over iets waarvan ik denk: Wauw, dat had ik ook zo aangepakt, of Wauw, ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt of mijn gedachtestroom was hetzelfde als de gedachtestroom van het personage.
Loop je blog nog eens door en stel vast waarmee je uiteindelijk al dan niet tevreden kunt zijn, waar het gaat om je aanpak bij het werkproces en je studievaardigheden. Geef voorbeelden. Met welke werkvormen kon je goed uit de voeten, met welke niet? Waarom?
Naar mijn mening had een opdracht in groepsvorm erg succesvol kunnen zijn. Alleen in ons geval was dit niet geheel het geval. Ook al was er wel sprake van een goede samenwerking, was het wel duidelijk dat er iemand was die de kar moest trekken en anderen die volgden. In het algemeen vind ik een boekverslag maken een goede vorm van samenvatten. Het mag misschien wel wat inzet vergen, maar ik denk dat een boekverslag wel een goede bron is om op terug te vallen, vanwege het feit dat je een boekverslag maakt vanuit eigen perspectief en hierin dus ook meteen je eigen interpretaties en visies verwerkt hebt. Dit is denk ik zeker belangrijk bij de stromingsboeken, waar je kenmerken en interpretaties van een bepaalde periode moest overdenken en dit dan automatisch gaat vergelijken met je eigen interpretaties. Ik had misschien in sommige gevallen wat zorgvuldiger kunnen werken, maar over het algemeen ben ik over mijn aanpak bij het werkproces wel tevreden.
Welke plaats denk je dat de literatuur in het vervolg van je leven te kunnen geven?
Dit kan ik niet met zekerheid stellen. Ik weet niet of ik in de toekomst literatuur op een andere manier ga bekijken en het misschien anders ga lezen. Ik zou het prettig vinden wanneer ik vakspecifieke literatuur kan gebruiken in het dagelijks leven om bepaalde situaties beter in te kunnen schatten en denk dat ik literatuur vooral op een educatieve manier ga blijven gebruiken.
Welk advies heb je voor je literatuurdocenten?
Lees alstublieft geen fragmenten meer in de klas en laat de leerlingen dit zelfstandig doen. Ik denk dat er op een nuttigere manier een literatuurles besteed kan worden, misschien door middel van meer interactieve opdrachten waarbij de leraren de leerlingen onderzoek uit laten voeren om hier vervolgens conclusies uit te laten trekken. Deze conclusies kunnen dan weer vergeleken worden met de interpretaties uit de betreffende periode en zo weten de leerlingen in het vervolg meteen waar ze later bij het leren op moeten letten.
